Test behawioralny wykorzystywany na gruncie psychologii poznawczej do badania zjawiska przedłużonej koncentracji.

Oryginalna wersja testu została stworzona przez Norman Mackworth, która za pomocą tego testu oceniała czujność operatorów radarów podczas II wojny światowej.

Przebieg testu

Test zegara polega na percepcyjnej kontroli wskazówki przemieszczającej się po tarczy zegara. Wskazówka zegara przemieszcza się w sposób rotacyjny na tle okrągłej tarczy zgodnie z tradycyjnym ruchem i tempem przemieszczania wskazówek zegara. Wskazówka pojawia się jednak w sposób nieciągły – pojawia się, po czym znika i pojawia się w nowym miejscu. Od czasu do czasu wskazówka zegara wykonuje podwójny krok, który trwa dwie sekundy. Zadaniem obserwatora zegara (osoby badanej) jest śledzenie ruchu wskazówki zegara w celu zidentyfikowania podwójnego ruchu wskazówki.

Interpretacja

Poziom wykonania tego zadania ocenia się na podstawie liczby prawidłowych rozpoznań w trakcie ciągłego i trwającego dwie godziny badania (bez przerw i odpoczynku). W zadaniach testujących przedłużoną koncentrację obserwuje się wysoką poprawność w pierwszych seriach. Jednak po upływie ok. 45 minut badani zazwyczaj zaczynają popełniać błędy. Nawet jeśli osoba badana mimo długiego czasu trwania badania utrzymuje wysoką poprawność, to wzrasta jej czas detekcji wskazówki. Wydłużający czas detekcji bodźców i/lub niższa poprawność w detekcji wskazuje/ą na wpływ wydłużonego okresu koncentracji na sprawność funkcjonowania uwagi.

Podsumowanie

Test zegara stanowi podstawę kolejnych narzędzi do badania przedłużonej koncentracji, które wspólnie tworzą klasę testów ciągłego wykonania (continuous performance test).

Podstawowe cechy charakteryzujące testy ciągłego wykonania:

– długi czas trwania badania (2 – 3 godziny)

– niskie prawdopodobieństwo pojawienia się sygnału (P = 0,03 -0,10)

– korzystanie z zasady podobieństwa sensorycznego lub prosta identyfikacja semantyczna